I N H OU D

 1. Begin

 2. Van echt naar virtueel

 3. De virtuele wereld

 4. Objecten

 5. Licht

 6. Camera's

 7. Rendering en ray-tracing

 8. 3D-animaties in de praktijk

 9. Tips & Trucs en meer

 10. 3D met een 3D-bril

 Bijlagen

 Display modes

Tijdens het maken van 3D kunnen de voorwerpen in de 3D-wereld op verschillende manieren worden getoond. Deze verschillende methoden van weergeven noemt men de display modes. De meest simpele vorm is de bounding box. Dit is een box die het gebied van een voorwerp omsluit, waarbij het voorwerp zelf niet zichtbaar is. Op deze manier is snel de maximale afmeting en de positie van een voorwerp in de wereld te zien. Als voorbeeld heb ik een 3D-neushoorn tevoorschijn gehaald. In het eerste figuur ziet u het beest, terwijl in het tweede figuur alleen de bounding box om de neushoorn zichtbaar is. De precieze betekenis van de display modes kan van programma tot programma iets verschillen, maar het principe is telkens hetzelfde.

Een neushoorn

Een neushoorn - Model copyright Autodesk

bounding box

Bounding box: er is alleen een box zichtbaar die de maximale afmeting van het voorwerp laat zien



Naast de bounding box hebt u ook de mogelijkheid om met een wireframe te werken. Een wireframe laat alleen de lijnen zien waaruit het voorwerp is opgebouwd. Aan de hand van deze lijnen is dus precies te zien hoe een voorwerp in elkaar zit. Omdat een wireframe alle lijnen van een voorwerp laat zien, kan dit soms wat druk en verwarrend overkomen. Om deze reden bieden de meeste 3D-programma’s ook de mogelijkheid om alleen de ‘buitenste’ lijnen te tonen. In onderstaande figuur ziet u het wireframe van een camera, inclusief de binnenste lijnen. In het tweede figuur ziet u dezelfde camera wederom in de vorm van een wireframe, alleen zijn nu de buitenste lijnen zichtbaar.

Behalve de bounding box en het wireframe is er ook nog een display mode die een voorwerp zo realistisch mogelijk laat zien. In dat geval wordt het voorwerp voorzien van het oppervlak en ook de eigenschappen die hieraan zijn toegekend, waaronder de kleur en eventueel lichtval. Bij deze display mode zal het systeem veel moeten rekenen, waardoor bewerkingen iets meer tijd in beslag zullen nemen dan in de andere display modes. Daarentegen is wel meteen duidelijk hoe het eindresultaat eruit zal gaan zien. Deze display mode wordt vaak aangeduid als shaded mode.

Behalve de display modes kennen de meeste 3D-programma’s ook de mogelijkheid om een voorwerp te renderen. In dat geval wordt aan de hand van de eigenschappen van de 3D-wereld en de voorwerpen hierin een definitieve afbeelding gemaakt. De computer berekent alle benodigde gegevens en bouwt de afbeelding op (laatste figuur). Afhankelijk van de instelling en de gebruikte techniek zal dit de nodige tijd kosten. Meer over renderen leest u in hoofdstuk 7.

Wireframe

Wireframe: alle lijnen van een voorwerp zijn zichtbaar

Wireframe

Wireframe: alleen de buitenste lijnen van een voorwerp zijn zichtbaar

Shaded

Shaded: het voorwerp is nu voorzien van een oppervlak.

Gerenderde afbeelding

Render: het programma heeft het definitieve voorwerp opgebouwd aan de hand van alle instellingen
Model copyright Amazing 3D Graphics

Display modes

Welke display modes beschikbaar zijn verschilt per 3D-programma. Verder worden er soms afwijkende benamingen gebruikt voor de modes die specifiek bij dat pakket horen.

[Vorige | Volgende]




(c) 2000 - 2015 Rogier Mostert